- kalbinga
- kalbi̇̀ngas, kalbi̇̀nga bdv. Su kalbi̇̀ngu žmogumi kalbos nepristigsi.
.
.
kalbingas — kalbìngas, a adj. (1) [K], BŽ215; M turintis daug kalbos, plepus, kalbus: Kalbìngas, kurs turi iškalbą J. Tas žmogelė toks kalbingas Ėr. Ji kalbinga: su kuo tik susitinka, tuoj išsikalba Žl. Su kalbìngu žmogum kalbos nepristigsi Trgn. Ji labai … Dictionary of the Lithuanian Language